Ik ben

Ben ik werkelijk die ik ben !
Had ik eens een ander leven !
Niet hier, maar heel ver weg !
Wie kan me hierop antwoorden !!

Of leef ik ook nog ergens anders
In een ver heelal
Ook met een zon en maan
En sterretjes zonder tal,

Dit zou toch geweldig wezen
Een andere wereld, een zelfde Nel
Zo zit ik te filosoferen
Geloof ik dit echt wel.

ʼk Zou wel stiekem willen kijken,
Zo van boven, naar mijn bestaan.
Hoe ik zit op mijn balkonnetje
In het schijnsel van de maan.

Ik denk, het zijn maar dromen
Maar misschien is het wel waar.
Misschien, heel, heel, heel ver later
Ontmoeten IK elkaar

Boek van Alie Seubers – Lufting


Wanneer de knappe roodharige Tilly het Universiteitgebouw verlaat en heerlijk door de bossen van Abcoude fietst, ontdekt ze een totale nieuwe wereld. Haar hart slaat op hol. Ze komt tot de ontdekking dat zij …Meer lezen

Boek van Gerda Posthumus


In Deining rimpeling onderstroom verkent eilanddichter Gerda Posthumus via poëtische ordening en verdieping het gegeven dat stad en eiland evenzeer met elkaar verbonden zijn door tegenstellingen als de getijdenstromen van een zee. …Meer lezen

Boek van Rederij De Vriendschap


Feestelijke uitgave, gemaakt ter gelegenheid van het zilveren jubileum van de veerdienst De Vriendschap tussen Texel en Vlieland van Sil Boon en Janka van den Brink. Naast verhaaltjes en anekdotes uit het 25-jarig bestaan …Meer lezen

Beste bezoekers van de website en Facebook. Al geruime tijd heb ik een foto in mijn bezit maar weet niet wie de persoon in kwestie is! Nu is mijn vraag aan u, weet iemand van u wie deze persoon is?  Aan de mensen die met enige regelmaat op Facebook zitten vraag ik dit bericht zoveel mogelijk te delen om zo de kans op herkenning te vergroten. Mocht iemand uit uw omgeving deze foto herkennen zou u mij dit dan via deze webside of facebook willen laten weten.  Alvast bedankt voor uw medewerking VvT

Zweven.

Over Vlieland’s dreven.
Wil ik Zweven. 
Als een meeuw met uitgestrekte vleugels.
Ongedwongen zonder teugels.
Maar ik ben helaas een mens.
Dus mijn allergrootste wens.
Om over Vlieland’s dreven
Als een vogel te mogen zweven.
Zal nooit in vervulling gaan.
Te voet doorkruis ik de duinen.
In de bossen wil ik struinen.
Met blote voeten in het zand.
Langs de golven op het strand.
De zon die daar de zee ontmoet. 
De lucht kleurt, rood als bloed.
Het is een heel groot wonder.
En dan de zon is onder.
Vol verwondering blijf ik staan.


Dit is een herdenkingspenning uit 1997 vanwege het 350-ste jubileumjaar van de uitbreiding van de kerk in 1647. In het voorjaar en de zomer van 1997 zijn daar omheen diverse activiteiten georganiseerd. Men is toen bijv. begonnen met de kerk “Nicolaaskerk” te gaan noemen. Daarvoor had de kerk 350 jaar lang geen naam, maar werd aangeduid met de naam van het kerkgenootschap dat eigenaar was en heette de kerk: “hervormde kerk van vlieland”.

Tekst Harry de Wit.

Deze week kwam ik er achter dat Nel Cupido vandaag 15 september jarig is, van harte gefeliciteerd met deze dag.

Uit het boekje Zwevend over Vlieland

Oud

Oud Wanneer ben je oud?
Zelf stel ik mij die vraag…
Maar dat duurt nog zo lang.
En zeker niet vandaag

Dat denk ik vaak.
Daar wil ik ook naar leven.
Maar alles wat je onderneemt
Duurt nu wel lang als maar even.

Er is een manier,
Doe alleen prettige dingen.
Vergeet alle ellende,
En geef niet te veel in herinneringen.

Je leeft nu
Dat is wat telt.
Kruip niet weg achter de geraniums,
Want dan ben je uitgeteld.

Daarom mensen, leef je leven,
Denk er aan hoe jong je bent
’t Leven heeft nog veel te bieden.
’t Is maar dat je dat erkend.

Beste lezers

Als “kleine” verzamelaar van oude ansichtkaarten van het waddeneiland Vlieland, ben ik vaak geïnteresseerd in de achterzijde. De teksten achterop vertellen soms meer dan het mooie plaatje aan de voorzijde. Waar veel over wordt geschreven is datgene wat ons altijd bezighoudt en dat is, het weer. Verder wordt er veel aandacht geschonken aan de overtocht met de boot. Hoe het met de gezondheid gaat en vooral hoe de kinderen het maken en zich vermaken. En natuurlijk de uitstapjes die men onderneemt op het eiland. Daarom wil ik met u een aantal van deze berichtjes delen. Misschien moedigt het u ook aan om de achterzijde van uw  verzameling eens met aandacht te lezen.

Lineke Tepper

Beste Trien en Bertus

We maken het allen best, behalve Jolanda is verkouden, Vanmorgen bij dokter voor haar geweest en krijgt druppels +vitamine C, en blijft binnen.
We zijn anders iedere dag weg. Waar we gisteren geweest zijn zien je op de kaart. Prachtig is het daar, wat een bossen he. Als je een eind die weg opgewandeld ben, heb je een heet panorama over de bossen en de zee We hebben daar ook foto”s gemaakt. Zijn jullie goed aangekomen? ’s Avonds is het hier windstil en zijn dan ook lekker buiten met badminton.

De H. Gr. Nel en Nees

Een stem van Vlieland

Van den soldaat Schoor,

Met al het geschrijf in de courant,
Kan de kustwacht van Vlieland
Ook niet langer uitblijven
Om ‘t een en andere te schrijven.
Er is hier een landweerman,
Die ook laten zien wil wat hij kan.

Wij hadden dan nooit kunnen droomen,
Dat we op ‘t eiland Vlieland zouden komen.
Wij hadden ook wel wat ‘t land
Om wacht te gaan doen langs ‘t strand,
Van den Helder zijn wij gevaren,
‘t Duurde 6 uur eer wij er waren.

Wij kwamen toen in Vlieland
En meldden ons bij den luit’ nant.
Die gaf ons eerst wat eten
En toen liet hij ons weten:
Mannen, je gaat bezetten een post,
Want de anderen worden afgelost.

Weldra waren wij opgestaan
Om dan maar naar onze post te gaan.
En iedereen was zeer tevreen,
Toen deelde de luit. den troep aan tweeën
En zie: nu moet je eens opletten,
Wij moeten twee posten bezetten.

Wij kwamen aan de 6e post,
Onze broeders waren afgelost.
Dat was voor hen een reuzenbof,
Want allen konden toen met verlof.
Zij drukten ons allen de hand
En verlieten het strand.

Nu zijn wij hier voor 3 weken,
En zijn die nu weer verstreken,
Dan rukken er weer andere aan
En kunnen wij met verlof gaan.
Men zegt, maar of ik ‘t gelooven mag,
Dan krijgen we voor elke week een dag.

Maar ik schrijf nu zoo maar voort,
En u hebt nog niets gehoord
Hoe ‘t ons van den vasten wal
Op Vlieland nu bevallen zal:
Dan zeggen wij uit vol gemoed:
Wij hebben ‘t hier uitstekend goed ?

Wij doen onze dienst met veel plezier,
Niemand heeft wat te klagen hier.
Alleen wordt nog wel eens de vraag gedaan:
Jongens, zou het nou toch niet gaan,
Te laten komen wat muziek
Of soms misschien ook een komiek

Misschien door dit geschrijf
Krijgt iemand het in z’n lijf
Om naar Vlieland op te stoomen
En een avond bij ons te komen,
En mocht dit soms zoo zijn,
Dan schrijft hij eerst naar mijn

Hier volgt mijn adres
Het is Vlieland Post 6.
‘k Behoor bij de landweermacht.
En kunnen wij met verlof gaan.
Op ’t ogenblik bij de kustwacht.
Het is afgezonden door

De soldaat A. v d Schoor